Die Kerkbode, lxxvii(17)
27 April 1956, 750/1.
“Want almal wat deur die Gees van God gelei word, die is kinders van God. Want julle het nie ontvang ‘n gees van slawerny om weer te vrees nie, maar julle het ontvang die Gees van aanneming tot kinders, deur wie ons roep: Abba, Vader! (Rom. 8: 14 – 15.)
Die feit dat ons kinders van God kan wees, is die vrug van die werk van die Heilige Gees. Dit is die Gees wat in ons roep: Abba, Vader! In verband daarmee is dit nou vir ons van die grootste belang om daarop te let dat die Heilige Gees die Gees is van die Seun van God.
Die Gees van Christus
Dat die Heilige Gees die Gees van Jesus is, leer die Skrif ons op verskillende plekke. So staan daar in Rom. 8: 9: “maar as iemand die Gees van Christus nie het nie, die behoort nie aan Hom nie.” In Gal. 4: 6 lees ons: “God het die Gees van sy Seun in jul harte uitgestuur”. 2 Kor. 3: 17 sê weer: “Die Here is die Gees en waar die Gees van die Here is, daar is vryheid.” Die Heilige Gees, die Gees oor Wie ons in Pinkstertyd praat, is die Gees van die Here Jesus. Dit is dieselfde Gees wat Maria oorskadu het en die Seun van God na die vlees toeberei het in die skoot van Maria. Dit is dieselfde Gees van Wie reeds in Jes. 61 in verband met die Messias staan: “Die Gees van die Here Here is op My, omdat die Here My gesalf het. Dit is dieselfde Gees wat by die Jordaan na die doop van Christus op Hom in die vorm van ’n duif neergedaal het, wat Hom uitgedryf het na die woestyn, wat Hom nooit verlaat het nie, dié Gees wat God aan Hom nie met mate nie gegee het (Joh. 3: 34). Christus was gesalf met die Gees, deurdronge met die Gees op so ’n innige wyse dat Paulus selfs kan sê: “Die Here is die Gees” (2 Kor. 3: 17). Daarmee wil hy die innige eenheid tussen Christus en die Heilige Gees aandui, die innige eenheid wat tot gevolg het dat die Skrif dikwels dieselfde werking aan Christus en aan die Gees toeskryf. Waar die Gees is, daar is Christus, en waar Christus is, daar is ook die Heilige Gees.
Hy Bind ons aan die Seun van God
Laat ons egter verder daarop let dat die Heilige Gees, omdat Hy die Gees van die Seun is, ons op die allerinnigste wyse aan die Seun van God verbind. Dit is juis die werking van die Gees in die mees eintlike sin, dat Hy gedurig daarop uit is om Christus to verheerlik, en Hy verheerlik Christus uitnemend wanneer Hy mense aan Christus verbind. Hy wek in die harte van mense die nuwe lewe. Hy neem die Woord van Christus en verduidelik dit aan hulle; Hy herinner hulle aan wat Christus gesê het; Hy neem uit wat aan Christus behoort en deel dit aan hulle mee; Hy lei mense na Christus toe (dit is immers die sin van Rom. 8: 14 – almal wat deur die Gees van God gelei word, d.i. na Christus toe, dié is kinders van God).
Dit is wonderlik om die insig in die werking van die Gees te kry, en wie eenmaal gesien het hoe al die tedere werkinge van die Gees daarop bereken is om Christus te openbaar áán die gelowiges en in die gelowiges, hy sal nie so maklik verval in die gevaar om die Gees los te maak van Christus nie; hy sal nie so maklik die Gees met al sy gawes van gesondmaking, spreek in tale ens. as iets buitengewoons náás Christus begeer nie, maar hy sal weet dat die groot gawe van die Gees niks anders is nie, maar ook niks minder is nie, as die volle Christus self.
En so ’n persoon sal ook verstaan dat Pinkster nie die fees van die Heilige Gees is nie, maar die fees van Christus, omdat ons daarin opnuut – en hoe wonderlik – met Christus in aanraking gebring word, omdat die Heilige Gees, die Gees van die Seun, ons aan Christus wil verbind. Dié verbinding is baie innig, so innig, dat die Bybel die gelowiges sien as ingelyf in Christus, as lede van die liggaam van Christus. 1 Kor. 12 : 13 sê: “Want ons is almal ook deur een Gees gedoop tot een liggaam … en ons is almal van een Gees deurdronge.” Die een Gees waarvan al die lede van Christus deurdronge is, maak hulle tot lede van Christus, ja, verbind hulle en Christus as’t ware saam tot één Persoon, tot één liggaam, waarvan Christus die Hoof is en hulle die lede. Dieselfde Gees waarmee Christus gesalf is, ontvang ook hulle tot salwing; dieselfde Gees waarmee Hy deurdronge is, deurdring ook hulle; dieselfde Gees wat die Seun van God na die vlees toeberei het, berei ook hulle toe tot lidmate van die Seun, tot ranke in die Wynstok, tot lewende stene in die geestelike gebou, waarvan Jesus Christus self die hoeksteen is.
O, wonder van die genade van God, deur die Gees van die Seun wat in ons harte woon, word ons ingeplant in Christus, word ons één gees met Hom (1 Kor. 6: 17), word ons so innig aan Hom verbind, dat as God na ons kyk, Hy ons in Christus sien, en ons skuld en besmetting as weggedra deur Christus sien. Die Gees van die Seun wek die geloof in ons harte en deur die geloof word ons aan Christus verbind en kom Christus in ons harte woon (Ef. 3: 17). So sê Christus self in Joh. 14: 23: “Ons (d.i. die Vader, die Seun en die Heilige Gees) sal by die gelowiges woning maak.”
Gemeenskap met die Vader
Maar laat ons nou ten slotte hierop let: Omdat ons deur die Gees van die Seun inniglik aan die Seun verbind word, het ons in die Seun deel aan die Vader. As die Seun nie daar was nie, was daar nie die moontlikheid om God ooit as Vader te ken nie. Dit sien ons vandag nog in die Jodedom en die Mohammedanisme. Hulle wil nie die Seun erken nie, en daarom kan hulle nooit by die Vader uitkom nie, want slegs in en deur die Seun is God ook ons Vader. Daar kan geen sprake wees van die kindskap van die gelowiges as daar nie eers sprake is van die Kindskap, die Seunskap van Jesus Christus, en ons eenheid met Hom nie. So spreek Paulus in Gal 4 daarvan dat God in die volheid van die tyd sy Seun uitgestuur het om ons los te koop, sodat ons in en deur die Seunskap van Christus die kindskap kan ontvang. Deur sy ewige, natuurlike Seun maak God ons aangenome kinders. En dit kan gebeur, omdat die Gees van Christus ons na Christus toe bring en ons met Hom verenig, en dus vir ons is die Gees van die aanneming tot kinders (Rom. 8: 15).
Is dit nie om van in aanbidding neer te val nie, dat God Drieënig so wonderlik met ons omgaan, dat Vader, Seun en Heilige Gees voortdurend en lewend betrokke is by die heil van ’n arme sondaar, en dat die arme sondaar voor God mag wees: kind van die Vader, in Jesus Christus die Seun, deur die werking van die Heilige Gees!
Liefde Sonder Verdienste
Paulus kom telkens terug op die kindskap van die gelowige en beklemtoon dan by voorkeur die feit dat die gelowige nie meer kneg is nie, maar kind. Dit beteken vir Paulus dat die gelowige tot God in ‘n totaal ander verhouding te staan kom as wat al die godsdienste van die wêreld en selfs ook die Farisëistise Jodedom kan besef, naamlik die verhouding van liefde sonder verdienste. In die Vader-naam en in die kind-naam is dit reeds opgesluit; ’n kind verdien nie sy kindskap eers by sy vader nie: ’n kind span nie voortdurend al sy kragte in om so-veel en so-veel by sy vader te verdien nie; ’n kind lewe in die liefde en die toegeneentheid van sy vader. Hy het vryheid en vrymoedigheid teenoor sy vader: hy het blydskap in die teenwoordigheid van sy vader; hy vrees nie sy vader nie, want die liefde, sê Johannes tog, sluit die vrees uit; hy is sonder enige verdienste sy vader se erfgenaam. Alles wat myne is, is joue!
En nou gaan Paulus telkens in sy boodskap van Gods soewereine genade, wat die sondaar red sonder die werke van die wet, op hierdie verhouding in, en hy pas dit toe op die verhouding van die gelowige tot God. En dan sê hy: Die Gees wat ons kinders gemaak het deur ons aan die Seun van God te verbind, dié Gees wek ook die kindersin in ons op. Self kom Hy in ons harte woon en roep vandaar uit: Vader!
Maar Hy doen meer: Hy wek ons daartoe op om, deur Hom geleer, ook Vader te roep. Hy maak ons bewus van ons kindskap. Hy gee ons sekerheid dat God ons Vader is, deurdat Hy met ons gees getuig dat ons kinders van God is (Rom. 8: 16). En dan gaan Hy verder: Hy leer ons besef dat as ons kinders is, ons ook erfgename is (nou reeds!) van God in Christus Jesus (Rom. 8: 1.7 en Gal. 4: 7). So wys die Gees ons die weg, en Hy lei ons al verder om te verstaan wat die lengte en die breedte en die diepte en die hoogte van Gods liefde is, en van die rykdom wat dit is om Gods kind te wees – ja waarlik, Gods kind in Christus Jesus, onse Here, deur die werkinge van die Heilige Gees!
Preek deur dr WD JONKER
Johannesburg-Wes