PREDIKANTSVROU SE ROL STAAN IN DIE GISTING
Die Kerkbode, 133e Jaargang, Nommer 25, Deel CXXVIII, 8 Julie 1981
Hoewel ’n predikantsvrou seker altyd haar man in die gemeente sal wil help, kan nie van haar geëis word om “ampshalwe” sekere funksies te verrig nie, het prof Willie Jonker Sondagaand in die radioprogram Wat sê die Bybel? gesê.
Hy het daarop gewys dat daar nie ’n amp van “predikantsvrou” naas die van predikant, diaken en ouderling bestaan nie.
Mense wat dit in ’n reglement van ’n vroueaksie ingeskryf het dat die predikantsvrou “ampshalwe” sekere funksies moet verrig, het dit seker nie so streng bedoel nie, het prof. Jonker gesê na aanleiding van die vraesteller se verwysing daarna.
Kwalik geneem
Veral jonger vroue word vandag kwalik geneem omdat hulle nie so gewillig is as die predikantsvroue van vroeër om in diens van die gemeente te staan nie. Dit is ’n saak wat nou in die gisting is, aldus prof Jonker.
“Ek dink ons sal weer daaroor moet dink.” Dit is nie so vanselfsprekend dat die predikantsvrou die beste toegerus is om die leiding in al die verskillende gemeentelike aksies te neem nie, het hy gesê.
Dieselfde geld die predikant wat nie noodwendig die voorsitter van al wat kommissie is hoef te wees nie.
Die predikant is allereers die bedienaar van die Woord en moet tyd hê vir die nodige studie en voorbereiding.
Die programleier, Robert Schmidt, het verwys na die opset in pastorieë wat nie meer dieselfde as vroeër is nie. Prof JL de Villiers het hierby aangesluit en gesê daar moet ’n lansie gebreek word vir die pastoriemoeder. Hulle het nie altyd genoeg tyd om aan hul eie kinders te bestee nie.