WAT BLYWEND IS
Die Burger, 28 Desember 1985
Dit is natuurlik dat ons teen die einde van die jaar met nostalgiese gevoelens vervul sal word. Veral diegene onder ons wat al bokant die veertig is, ken die ervaring dat die jare al hoe vinniger verbyvlieg namate ons ouer word. Die verganklikheid van ons aardse lewe dring hom van alle kante steeds helderder aan ons op, en ons besef steeds duideliker hoe magteloos ons is om enige moment uit ons lewe vas te hou en ongeskonde teen die gang van die tyd te bewaar.
Is daar ooit iets van ons lewe wat blywende betekenis sal hê? Dit hang af uit watter gesigshoek ons na hierdie vraag kyk. As ons uit die gesigshoek van die geskiedenis kyk, sal die lewe van die meeste van ons na verloop van tyd totaal vergete wees. Dit is immers net die enkelinge wat in die geskiedenis onthou sal word vanweë een of ander buitengewone rol wat hulle vervul het op die groot kruispunte van die gang van die geskiedenis. Die meeste van ons sal nie tot hierdie handvol mense gereken word wat geskiedenis gemaak het nie.
Maar die geskiedenis soos dit aan mense bekend is en deur mense onthou word, vertel nooit die volle verhaal van alles wat blywende betekenis gehad het nie. Bo-oor die menslike verhaal van die geskiedenis staan die waarheid oor die geskiedenis soos dit aan God bekend is. Dit is die geskiedenis van die voortgang van sy koninkryk en die stryd waarby dit betrokke is.
En binne hierdie geskiedenis word ’n rol gespeel deur miljoene mense wie se name by komende geslagte onbekend sal wees, maar wie se bestaan tog allermins sinloos was.
Van een ding kan ons seker wees, en dit is die dat niks wat in gehoorsaamheid aan God gedoen is, niks wat ter wille van Christus en sy koninkryk gedoen is, niks wat uit egte geloof, hoop en liefde gedoen is, ooit in die geskiedenis van die koninkryk van God vergete sal wees nie. Hoe onopvallend die rol ook al is wat ons as huisvrou of moeder, as arbeider of kind kan gespeel het, as ons daarin nie maar net onsself gesoek het nie, maar Christus gedien het, sal dit nooit maar net in die vergetelheid versink nie, maar van blywende betekenis wees.
Dit kan wees dat, as die boeke eenmaal in die gerig van God oopgemaak word, baie wat laaste was, eerste sal wees, en dié wat eerste was, laaste. Daar sal die gewig van ons lewe nie gemeet word volgens die maatstaf van menslike grootheid en eer, rykdom of geleerdheid nie, maar ooreenkomstig die geestelike waarde daarvan. Baie van die dinge waarvoor ons ons tyd en kragte gegee het, sal dan skielik blyk verganklik en uiters relatief te wees, terwyl die dinge waaraan ons hier so min tyd en aandag bestee het, juis sal blyk die dinge te wees wat blywend is.
Die wisseling van die jaar is ’n goeie tyd om onsself af te vra of ons leef vir die dinge wat verganklik is, of vir die dinge wat bly. – WDJ