DIE GEHEIM VAN VERTROUE
Die Burger, 4 Januarie 1986
In die begin van ’n nuwe jaar moet ons onsself daaraan herinner dat die Bybel ons op talle plekke daartoe oproep om op God te vertrou. God wil vertrou word. Daar is niks waarmee ons God groter eer kan aandoen as wanneer ons Hom met ons hele hart vertrou nie. Omgekeerd is daar ook niks waarmee ons God meer kan smaad as wanneer ons Hom vir leuenagtig en onbetroubaar hou, en sy beloftes in twyfel trek nie.
Natuurlik: as die Bybel ons daartoe oproep om God te vertrou, het dit ’n baie spesifieke betekenis. Ons moet die vertroue op God nie verwar met ’n soort algemene vertroue in die toekoms, ’n soort vae verwagting dat alles darem maar sal regkom soos ons dit graag wil hê nie. Vertroue op God is dieselfde as geloof in God wat Homself in Christus aan ons geopenbaar het. Dit bestaan daarin dat ons die beloftes wat Hy in sy Woord aan ons gegee het, aanvaar as betroubaar en dat ons daarop rus, omdat Hy nooit aan sy Woord ontrou sal word nie.
Dit beteken natuurlik allereers dat ons moet vertrou dat God ons ter wille van Christus al ons sonde vergewe het en ons as sy kinders aangeneem het. Dit beteken dat ons daarop reken dat God ons so liefhet dat Hy ons nooit uit sy hand sal laat ruk nie, sodat ons geestelik in Hom geborge is en nooit meer verlore sal kan gaan nie.
Maar dit beteken ook dat ons God ook mag vertrou met die oog op ons aardse lewe. Dikwels lyk dit amper asof dit vir ons makliker is om God te vertrou met die oog op ons ewige heil, as wat dit vir ons is om ons aardse sorge in vertroue aan Hom oor te gee. Dit is egter heeltemal dwaas. As ons bereid is om God te vertrou met die oog op ons ewige heil, behoort ons Hom soveel makliker te kan vertrou met die tydelike dinge, wat tog maar kortstondig is.
Ook hierin moet ons egter let op wat God se beloftes is. God belowe ons nêrens in die Bybel dat sy kinders probleemloos sal lewe of dat daar nooit moeilike tye vir hulle sal aanbreek of selfs groot rampe oor hulle sal kom nie. Inteendeel, die Bybel is juis daarvan vol dat die kinders van God in die wêreld baie verdrukking en lyding sal ondervind.
Vertroue op God kan dus nie beteken dat ons daarmee reken dat God aan ons net voorspoed en welsyn sal skenk nie, maar dit beteken dat ons onsself aan God toevertrou, ons met sy wil vereenselwig en daarop reken dat Hy in beheer van sake is. Hy is onfeilbaar op weg met sy koninkryk en Hy weet die beste wat goed en kwaad is, ook vir ons. Selfs al loop dinge heeltemal anders as wat ons sou begeer en al is dit vir ons tot ’n groot teleurstelling, moet ons nogtans daarmee reken dat God nooit sal misluk in die bereiking van sy doel nie, en dat daar daarom niks wesenlik verkeerd kan gaan nie, ook al mag dit soms vir ons in ons kortsigtigheid so lyk. – WDJ