DIE WOORD VAN GOD
Die Burger, 28 November 1987
Die Bybel is die Woord van God, sê ons. Maar wat bedoel ons daarmee? Die Bybel is tog kennelik nie ’n boek vol letterlike Godswoorde of abstrakte waarhede aangaande God, of ’n boek vol geformuleerde dogmas of etiese voorskrifte wat deur God gedikteer en so opgeteken is nie. Die Bybel is, om mee te begin, ’n geskiedenisboek. Dit vertel ’n verhaal, ja, selfs baie verhale. Dit vertel ons van wat met mense gebeur het en wat mense gedoen en ervaar het. Maar dit is geen gewone geskiedenisboek nie, laat staan nog ’n boek wat net gereken kan word tot die kategorie van die verhalende kuns.
Die Bybel kom na ons met die aanspraak dat dit die waarheid van die geskiedenis in die diepste sin van die woord blootlê. Daarom vertel dit nie maar net blote geskiedenisse soos mense dit ken en meedeel nie; dit vertel die geskiedenis van Gods bemoeienis met die mense op sy gesag, vanuit sy gesigspunt en soos Hy daaroor oordeel.
Die verhouding tussen God en die mense is die beheersende tema van die Bybel. Die Bybel is Gods Woord omdat dit oor hierdie verhouding gaan. Dit vertel ons dat God die mens vir Homself geskep het en dat Hy daarom ’n baie uitgesproke bedoeling met die mens se lewe het, maar dat die mens dit nie verstaan het nie en homself van God losgemaak het.
Dit vertel ons van die smartegeskiedenis wat daarmee vir die mens aangebreek het, van sy verwording wat daardeur ingetree het, maar ook van die liefde van God wat die mens weer opgesoek het met sy oordeel en belofte. Want God wil die mens nie loslaat nie, en die mens kan nooit heeltemal van God loskom nie, al staan hy ook met sy rug na God toe.
En so is die Bybel die verhaal van Gods roepstem, van sy Woord wat tot mense gekom het met belofte en dreiging: die Woord van sy liefde wat kulmineer in die gawe van sy Seun en die hoop op die ewige triomf van sy genade, maar ook die Woord van sy ewige oordeel oor wie sy liefde verwerp.
Daarby is die Bybel egter ook die verhaal van die mens se reaksie op Gods liefde – die verhaal van sy weerstand en sy selfverwonding, sy mislukking en sy lyding weens sy vervreemding van God. Gelukkig is dit ook die verhaal van sy heimwee na God en van die wonder dat God in sy liefde vir talle mense te sterk geword het, sodat hulle Hom gevind het in wederliefde en tot vriende van God geword het.
Daarom staan daar in die Bybel ook liedere en gebede, die sugte en die wysheid van hulle wat God gevind het. Woorde wat die Gees in hul harte opgewek het, het vir ons in die Bybel tot woorde van God aan ons geword, want dit praat ons taal, dit roer ons hart, dit open ons lippe om daarmee in te stem en self ook rus te vind in die beloftes van God.
Die Bybel is die Woord van God omdat dit magtig is om ons hart oop te breek na God toe en ons vrede in Hom te laat vind. – WDJ