VIR HIERDIE WÊRELD
Die Burger, 22 Julie 1978, bladsy 8
Dat die boodskap van die Evangelie betekenis het vir die toekomstige lewe, is buite dispuut. Dit verkondig immers aan ons dat ons om Christus ontwil die vergiffenis van ons sondes kan ontvang – dat ons in die gesig van God vrygespreek sal word ter wille van Christus en dat ons die ewige lewe in gemeenskap met die verheerlikte Christus deelagtig sal wees.
Hierdie betekenis van die Evangelie is van die allergrootste belang. Dit bied aan ons ′n vaste hoop vir die toekoms. Dit neem die angel weg uit die dood en plaas ons lewe in ’n nuwe perspektief. Vir die Christene van alle tye was juis hierdie boodskap ’n troos en ’n houvas in die verdrukking en ellende van die aardse lewe, in die kwelling oor hul skuld en in hul vrees vir die donkerte van die sterfbed.
En tog sou dit verkeerd wees om net by hierdie betekenis van die Evangelie stil te staan. Seker, dit is so ’n fundamentele betekenis van die Evangelie, dat die apostel Paulus kan sê dat as ons net vir hierdie lewe op Christus hoop, ons die ellendigste van alle mense is (I Korintiërs 15:19). Maar dit is nie al betekenis wat die Evangelie het nie. Die Evangelie het óók betekenis vir hierdie wêreld, vir die teenswoordige lewe. In Titus 2:11 tot 12 skryf Paulus dat die heilbrengende genade van God verskyn het en ons leer om die goddeloosheid en wêreldse begeerlikhede te verloën en ingetoë, regverdig en vroom in die teenswoordige wêreld te lewe.
Die Evangelie het nie net ’n vertikale betekenis nie. Dit het ook ’n horisontale betekenis. Dit bied ons nie net hoop vir die toekomende eeu nie, maar ook die geregtigheid, liefde en nugterheid wat nodig is vir ons lewe in ons huidige, aardse bestaan. Na aanleiding van Paulus se woord uit 1 Korintiërs 15 wat ons hierbo aangehaal het, sou ons ewe goed kon sê dat as ons net vir die toekomende lewe op Christus hoop, ons die draagwydte van die heilbrengende genade van God nie verstaan nie.
Ons aardse lewe is nie vir God onbelangrik nie. Hoe sou dit ook kon wees? Dit is dan sy skepping wat Hy uit louter vreugde en goedheid gemaak het. Dit is verkeerd om die tydelike lewe gering te ag en net te haas na die toekomende lewe. Dit is verkeerd om hierdie aardse lewe as iets oneintliks te beskou en om van die Christen se lewe op aarde gering te dink.
Die beeld van die pelgrim op reis na die ewigheid bevat natuurlik waarheidsmomente, maar druk tog nie die volle waarheid van ons aardse bestaan uit nie. Ons is nie net pelgrims op aarde nie. Ons is ook burgers van die Godsryk wat reeds in die teenswoordige wêreld op ’n bepaalde wyse aanwesig is en sigbaar gemaak moet word. Ons mag nie maar net heeldag na die hemel verlang nie. Ons moet ons stukkie aardse lewe met volle inset en intensiteit belewe as geleentheid vir die verheerliking van God in die vlees.
Net die heilbrengende genade van God kan ons leer om dit op die regte wyse te doen. Maar as ons dit op die regte wyse doen, is die aardse lewe self reeds ’n lewe in die verlossing. – WDJ